درآن افق ِ بيكرانه ي لاجوردي ، مارپيچي تابناك ، دوربين ِ شهر فرنگم را بخود مي خواند .
حلقه هايي كه گرد هم اند و از شمارش ِ من بيرون .
كيهان شناسي مي جويم و تعداد حلقه هاي در هم شده را مي پرسم .
مي گويد :
" يك مارپيچ تابان است و بيش نيست . "
تنها يكي ! اما من چندين دايره ي حلزوني شكل كه بگرد هم مي چرخند را به روشني مي بينم ؛ با كانوني پر فروغ و بيشمار ستاره هاي پراكنده كه در آغوشش گرفته اند .
مي گويد :
" نور مركزي ، نشان از بيرون پريدن ستاره ها ست از كانون كهكشان و دوايري مارپيچ با بازوها سبز رنگ ، گردو غبار فضايي است . "
اين بيشمار نقطه هاي رنگين چشمك زن چيست ؟
مي گويد :
" بازتاب ِ جسمي است نوراني در آسمان لاجورد ي " .
اسم اين كهكشان چيست ؟
مي گويد :
" Messier94كه زين پيش مي گفتند NGC4736"
...
چرا كد ملي اش را گفت ؟
اين را هم نمي دانم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر