دانشمندان سال ها بر این باور بودند که سبب انقراض موجودات زنده در سیاره ی زمین ، تغییرات شرایط آبهوایی ، بر اثر بر خورد سیارک ها و نیز فوران های بزرگ آتشفشانی بوده است .
با بررسی شواهد فسیلی ، یک ماده ی شیمیایی مرگبار که آثار آن را در هر ساحلی می توان یافت با بوی بد تخم مرغ فاسد شده و رسوبی قیر مانند سیاهرنگ ، گازی است بسیار بسیار سمی و کشنده با نام شمیایی " سولفید هیدروژن " .
برای ما که از اکسیژن استفاده می کنیم ، سولفید هیدروژن سمی است بسیار مهلک ، که تنها 500 یا 600 ملکول از آن در یک میلیون ملکول هوا ، می تواند انسان را بکشد .
آب ، اکسیژن را از شمالگان و جنوبگان جذب می کند و آن را به بستر اقیانوس می برد ؛ بدین سان زندگی برای موجودات اعماق اقیانوس فراهم می گردد. اکسیژن در نقاط تاریک اقیانوس پیش می رود تا زمانی که به منطقه ی " استوا " برسد ؛ در آنجا گرم می شود و دوباره به سطح آب می آید و به سوی قطب ها روان می گردد . این چرخه همواره ادامه می یابد .
...
هر سیستمی که در جریان است یک بازیکن اصلی دارد . در بدن ما و در جریان خون ما ، این بازیکن سلول ها هستند و در اقیانوس ها ، باکتری ها .
در انسان ، باکتری های خارجی همواره تهدیدی برای سلامتی بشمار می روند ؛ ولی در اقیانوس ، باکتری ها خود سیستم ایمنی هستند ؛ آنها بسیار ریزند وبزیر آب فرو نمی روند . جریان اقیانوس آنها را بهر سو می کشد . این باکتری ها مواد زیانبار را چون : فلزات مضر ، مواد شیمیایی مسموم و نشتی های موائ نفتی و... را در هم می شکنند .
...
زمانی که سیستم ایمنی بدن ما واکنش بیش از اندازه نشان دهد به بیماری هایی چون " ام اس " گرفتار می شویم و در اقیانوس هم واکنش های بیش از اندازه اقیانوس را وارد مرحله نا سالم می کند . این فاجعه در تاریخ عمر سیاره ی زمین ، احتمالا تا کنون 5 بار روی داده است .
...
ضربان قلب اقیانوس ، یکبار در هر 1000 سال است .و می دانیم درانسان یکبار در هر ثانیه و برای مگس 5 بار در هر ثانیه است .
...
اگر دمای سیاری ما تنها چند درجه بالاتر رود ، اقیانوس انتقام نهایی اش را از ما خواهد گرفت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر