چند پرسش از شهر فرنگي
نخستين پرسش اين است :
آيا با معيار ها و دانستني هاي فيزيك فضايي ، مي توان آغازي براي جهان ِ هستي قائل شد ؟
شايد يكي از پاسخ ها اين باشد :
بنظر مي رسد ، امروز ، با ورود نسل جديدي از تجهيزات ِ علمي ِ قدرتمند به پهنه ي آسمان ها يك راه حل ِ كاملا جديد از منظري متفاوت - منظر علم – در حال ظهور است .
شايد تصورِ دانشمندان بر اين باشد كه پيدايش ، فرآيندي است كه در اقيانوس مستقل از زمانِ ناميرا مكررا رخ مي دهد . در اين تصوير جديد ، دنيا را مي توان به حبابي شناور در اقيانوسي بزرگ تشبيه كرد كه ، حباب هاي جديد در تمام مدت ، در آن در حال شكل گيري هستند . بر پايه ي اين نظريه ، جهان ِ ما ، مثل حباب هايي كه در آب ِ جوشان شكل مي گيرد ، دائما و بطور پيوسته ايجاد مي شوند . اين حباب ها در پهنه ي بمراتب بزرگتري كه همان نيرواناي ابر فضاي 11 بعدي است شناورند .
هر روز فيزيكدانان بيشتري به اين باور مي رسند كه جهان ِ ما در واقع از يك تحول آتشين با نام ِ انفجار بزرگ ، به بيرون جهيده است ؛ ولي در عين حال ، جهان در اقيانوس ابدي از جهان هاي ديگر ، به حيات ِ خود ادامه مي دهد . اگر اين فرضيه درست باشد ، حتي زماني كه شما در حال خواندن اين نوشته هستيد ، انفجار هاي بزرگ ديگري در حال رخ دادن هستند .
...
مرحمت عالي زياد
شهر فرنگي
10 آذرماه 92
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر